سنجش ابعاد اجتماعی و روانی احساس امنیت زنان کلان شهر مشهد و عوامل موثر بر آن

امنیت از مهمترین مؤلفه های اجتماعی، روان شناختی و فرهنگی هر جامعه ای می باشد که با توجه به حوزه مطالعات جامعه شناختی و روان شناسی، این مؤلفه برای حیات هر نظام سیاسی و اجتماعی لازم می باشد. احساس امنیت شهروندان از بعد روانی و اجتماعی ارتباط مستقیم با پدیدۀ امنیت دارد، از این رو موضوعات و مسائل بسیاری را پیرامون خود در ارتباط با ایجاد امنیت یا ناامنی به عنوان یک مسأله در جامعه با خود به همراه می آورد. بخشی از این مسأله با گروه اجتماعی زنان مرتبط است که در سطح کلان شهرهای جامعه ایران بالاخص شهر مشهد این تحقیق به نوعی هدفش واکاوی احساس روانی و اجتماعی زنان نسبت به امنیت عمومی است که در سطح جامعه شهری وجود دارد. این نوشتار سعی بر این دارد که با توجه به بررسی پیمایشی از نظر وسعت تحقیقاتی در سطح پهنانگر بر اساس مقطعی بودن و زمان مورد مطالعه(1390) زنان بالای 20 سال مناطق 12 گانه شهری مشهد را بر اساس حجم نمونه و فرمول کوکران 391 نفر را براساس روش نمونه گیری خوشه ای و چند مرحله ای و با استفاده از تکنیک پرسشنامه مصاحبه ای و در مجموع روایی سازه های مناسب تحقیق (آلفای کرانباخ) در میان خوشه های منتخب به دست آمده است، مورد مطالعه قرار دهد. در این پژوهش میانگین احساس امنیت زنان بر اساس طیف لیکرت    (5گزینه ای) در حدود 27/2 بوده که از میانگین نمره متوسط پایین تر است. بر اساس تحلیل رگرسیون چند متغیری با روش گام به گام مهمترین عوامل موثر بر احساس امنیت زنان عبارتند از استفاده از رسانه های جمعی، نگرش به پوشش، طراحی و برنامه ریزی شهری، نگرش فرد به خود، بوده و متغیرهای حمایت اجتماعی و امنیت اقتصادی رابطه معکوس با متغیر وابسته را دارند؛ در واقع این عوامل توانسته اند، 55% واریانس متغیر وابسته پژوهش را تبیین کنند